Dziś jest pustka.
Tęsknota za czymś,za kimś, za czymkolwiek.
Za Nim, za życiem, za tętniącym z radości serduszkiem,za wstawaniem z uśmiechem na twarzy.
Za wszystkim.
Nie wiem czy ktokolwiek tak ma jak Ja dziś.
Siedzę cały dzień smutna, nikt nie wie co mi jest,czy coś się przez przypadek nie stało.
Nie wiem.
Chyba, sama nie wiem.
Tęsknie,smutno mi...?!
Chce się przytulić i po prostu siedzieć w ciszy.
Ot tak,po prostu.
Mam ochotę płakać, ale łzy nie chcą lecieć.
Mam na coś ochotę do jedzenia,ale nie wiem na co.
Zjadłam jogurt naturlany którego niecierpię, czemu ?
Czego ta ma dusza i ciało więc pragnie ?
Czego się domaga?
Nawet spać nie mam ochoty.
Gryzę ulubionę ciasteczko i je wypluwam,bo mi jednak nie smakuje.
Zaparzam białą herbatę,po czym parzę drugą -zieloną, bo jednak tamtej nie chcę.
Po czym zaparzam trzecią.
Fenomenalne.
Poranne ubieranie się zajęło mi dziś tyle samo czasu co zjedzenie śniadania,wykąpanie się i pomalowanie twarzy razem wzięte.
Nigdy tak nie miałam , ej, coś jest nie halo ze mną.
Pedantyczne mieszkanie zamieniło się od wczoraj w totalny chaos, misz masz , nieład i wygląda jak wywrócone do góry nogami.
Nie mogę spać, nie mogę myśleć, myślenie aż boli.
Pustka.
Pustka.
Pustka.
Uświadamiam sobie ,że za dokładnie dwa miesiące o tej porze będę już z całą moja ''medziugorską rodziną'' w Medjugorje na Festiwalu Młodych.
I co?
Dalej nic.
Nicość.
Jak taki robot, co spać nie musi, jeśc nie musi, czuć nie musi.
Ja się pytam czemu ???
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz